Tijdens het aanzoek krijg je als vrouw al een verlovingsring en tijdens de
ceremonie geven jullie elkaar een ring. Naast dat iedereen nu door alleen maar
naar je hand te kijken meteen kan zien dat je verloofd of getrouwd bent, zit er
nog veel meer achter een ring. Heel veel symbolischer dan ringen wordt het
eigenlijk bijna niet!
'One ring to bind our love'
Een cirkel heeft geen eind en is daarom het perfecte symbool voor het huwelijk en de never ending liefde tussen twee mensen. De ronde vorm van een ring stond in oude culturen al symbool voor verbintenis, eeuwigheid, eenheid en perfectie. In sommige culturen werd een ring ook gebruikt om de cyclus van de zon en de aarde uit te beelden, wat als een heilig en oneindig verschijnsel werd gezien.
De herkomst van ringen als symbool van verbintenis gaat heel ver terug (lees: echt heel ver!). In de prehistorie maakte men van natuurlijke materialen cirkels die uitgewisseld werden als symbool van trouw en de samensmelting van twee zielen.
Goud en glitters
De oude Egyptenaren waren de eersten die trouwringen niet alleen van natuurlijk materiaal, maar ook van goud en zilver versierd met (half)edelstenen maakten. Tijdens de ceremonie schoof de man een ring om de vierde vinger van de linkerhand van zijn bruid. De Egyptenaren kozen juist die vinger, omdat ze geloofden dat de ader van die vinger (de ‘vena amoris’, de ader van de liefde) rechtstreeks met het hart verbonden stond. Daar komt ook de benaming ‘ringvinger’ vandaan!
De ring was eigenlijk een voorloper van geld. Er bestonden nog geen munten. In plaats daarvan ‘betaalde’ men met ringen. Door de bruid ‘ring-geld’ te geven, werd aangegeven dat zij vanaf dat moment ook aanspraak kon maken op de bezittingen van de bruidegom.
In de Egyptische trouwring zat een kleine opening. De ring zelf stond symbool voor oneindigheid en de zon en de maan. De inkeping stond symbool voor de poort naar de bovennatuurlijke wereld.
Foto: www.unieketrouwringen.nl
Eigendomsbewijs
Ook de
Romeinen gebruikten trouwringen als symbool voor eeuwige liefde. De man gaf
zijn bruid een ring waaraan een heel klein sleuteltje bevestigd was, wat
symbool stond voor de toegang naar het hart van de man. Later werd de sleutel
vervangen door het godsdienstige kruis.
Hoewel het heel romantisch klinkt, was een trouwring in de Romeinse tijd eigenlijk
niets meer dan een teken van bezit. Op het moment dat de vrouw de ring droeg,
was zij het ‘bezit’ van de man. De welvaart van de man steeg met de ‘waarde’
van de vrouw die hij nu tot zijn eigendom mocht rekenen.
Het gebruik om de ringen op een kussen te dragen komt ook bij de Romeinen
vandaan. De Romeinen droegen zilver, goud en diamanten op kussens als teken van
rijkdom. Deze materialen waren enorm kostbaar en werden met respect behandeld.
Foto: www.unieketrouwringen.nl
De mannenring
Tot ruim 70 jaar geleden droegen alleen vrouwen een ring als teken van de verbintenis van het huwelijk. In de Tweede Wereldoorlog begonnen mannen ook een ring te dragen als aandenken aan hun echtgenote. Zo hadden ze hun geliefde toch een beetje bij zich.
Trouwringen gaan dus al heel ver terug, maar het geven van een verlovingsring zoals wij dat nu kennen, is pas een heel stuk later ontstaan. In 1477 gaf de aartsbisschop Maximiliaan van Oostenrijk zijn geliefde een gouden ring met diamant toen hij haar ten huwelijk vroeg. Vanaf dat moment (en na een hele slimme marketingstrategie van een diamantbedrijf) gaven steeds meer mannen een ring bij het aanzoek. De verlovingsring was vaak heel opvallend, luxe en voorzien van diamanten. De trouwring was een dunne gladde ring, die voor de verlovingsring werd geschoven.
Foto's: Pinterest
Benieuwd naar de betekenis en herkomst van nog meer tradities? Lees dan hier mijn volgende blog!
