Als je het aan mij vraagt is er één ding dat echt niet mag ontbreken op een bruiloft: TAART!! Het liefst niet alleen een bruidstaart, maar een volledige Sweet Table. Kan allemaal tegenwoordig! Megalekker en het ziet er ook heel tof uit.
Zoete koek
De
bruidstaart is niet altijd een zoet kunstwerk geweest. We kunnen de traditie
van de trouwtaart herleiden naar de Romeinse tijd. In die tijd werd er een zoet
brood of koek, een ‘confarreatio’, boven het hoofd van de bruid gebroken. Het
bruidspaar nam eerst een hap van het brood en het vervolgens boven het hoofd
van de bruid te breken zou de vruchtbaarheid van de bruid gestimuleerd worden. Het
brood stond symbool voor vruchtbaarheid. Deze betekenis komt van het proces wat
nodig is om de ingrediënten voor het brood te maken: zaaien en oogsten, de
groei van nieuwe rogge en tarwe.
Hoe rijker men was, hoe meer zoetigheden zoals honing, noten en vruchten men
zich kon veroorloven om in het brood te stoppen. Hoe zoeter het brood, hoe
koekachtiger het werd en hoe beter het effect voor de bruid zou zijn.
In de Middeleeuwen veranderde de traditie. Toen brachten de gasten kleine zoete
cakejes mee naar de bruiloft. Deze cakejes werden als een piramide opgestapeld.
Als het bruidspaar er in slaagde om elkaar boven de piramide te kussen zonder
de cakejes om te gooien, zou hun huwelijk gezegend zijn met geluk en veel
kinderen.
Een Franse kok bedacht uiteindelijk iets om de piramide een stukje steviger te
maken. Hij gooide gesmolten suiker over de toren heen. Zo is het gebruik van
glazuur op een bruidstaart ontstaan.
Royal Cake
In de 19e
eeuw in Engeland bestond een bruidstaart voornamelijk uit fruitcake met wit
glazuur. De Engelse koningin Victoria liet voor de bruiloft van haar dochter
een gigantische bruidstaart (lees: een meter doorsnede!) van verschillende niveaus
maken, elk plateau rijkelijk gedecoreerd. Vanaf dat moment werd de ‘royal cake’
de standaard bruidstaart voor de Europese koningshuizen en adel. De klassieke ‘drietrapstaart’
zoals wij die nu kennen is van deze taart afgeleid.
In Nederland duurde het wel wat langer voordat de klassieke bruidstaart
geserveerd werd op bruiloften. In 1901 was koningin Wilhelmina de eerste in ons
land die bij haar huwelijk een grote taart met verschillende plateau’s
serveerde, geïnspireerd op de taart van koningin Victoria. Voor die tijd werd
er in Nederland vooral vruchtengebak gemaakt van fijne suiker, witte bloem en
in sterke drank gedrenkte vruchten gegeten.
Foto's: Sugarlips Cakes (boven en linksonder) en Sweet Charlotte (rechtsonder)
Taartregels
De klassieke bruidstaart moest vroeger aan een aantal verschillende eisen
voldoen. Zo moest de taart zo wit mogelijk zijn. De kleur wit staat voor
reinheid en maagdelijkheid, maar dat was niet de enige reden. De kleur werd ook
gebruikt als statussymbool. Hoe witter de suiker, hoe duurder deze was. Hoe
witter de taart, hoe rijker je was.
Daarnaast moest de taart uit minstens drie lagen bestaan. Elke laag staat voor
een ander moment. De eerste laag was voor het bruidspaar bij de ceremonie
bedoeld, de tweede laag voor de receptie om met de gasten te delen en de
bovenste laag werd bewaard voor een later moment (bijvoorbeeld het eerste
jubileum).
Elke laag werd ook van iets anders gemaakt. Eén laag werd gemaakt van witte
suiker, dit stond voor maagdelijkheid en liefde. De tweede laag werd gemaakt
van marsepein, wat stond voor de bruidstijd. De derde laag werd gemaakt met
vruchtencake, wat stond voor de gekleurdheid van het huwelijk.
Aansnijden
Ook achter het aansnijden van de bruidstaart gaat een diepere gedachte schuil. Het aansnijden van de taart is de eerste gezamenlijke taak van het bruidspaar. De bruid en bruidegom houden samen het mes vast, wat staat voor verbondenheid. De hand van de bruid ligt onderop zodat zij kan leiden. De hand van de man ligt bovenop, wat symbool staat voor de belofte dat de man voor zijn vrouw zal zorgen. De man volgt de beweging van zijn kersverse vrouw, als teken dat hij altijd achter haar zal staan. Na het aansnijden geven de bruid en de bruidegom elkaar een hapje. Ook dit staat voor verbondenheid en is een teken van zorg voor elkaar.
Een flinke berg geschiedenis voor een taart! Ik weet niet hoe het met jullie zit, maar ik lust inmiddels wel een stukje!
Benieuwd naar de betekenis en herkomst van nog meer tradities? Lees dan hier mijn volgende blog!
