Alle hectiek van de bruiloft is voorbij, jullie hebben een ring om jullie
vinger en mogen elkaar man en vrouw noemen? Top! Dan is alles goed gegaan en is
het nu tijd om lekker van elkaar te genieten en bij te komen tijden de
huwelijksreis. Maar wist je dat dit vroeger helemaal niet het doel was van de ‘honeymoon’?
Bruidroof
Voor de betekenis van het woord ‘honeymoon’ zijn verschillende verklaringen.
De eerste verklaring is dat het woord is afgeleid van het oud-Noorse woord‘hjunottsmanathr’,
wat ‘verschuilen’ betekent. In de vroege middeleeuwen kwam het nogal eens voor
dat een bruid werd ‘geroofd’. Als een vrouw verliefd was op een man waar ze
niet mee mocht trouwen van haar ouders, konden de man en vrouw ervoor kiezen om
zich te verschuilen. De toekomstige bruid werd dan geroofd van haar familie. De
toekomstige bruidegom en zijn beste vrienden (the best man!) namen de bruid mee
en bewaakten haar. De periode waarin de bruid verborgen gehouden werd, heette ‘hjunottsmanathr’.
Als de rust in het dorp was wedergekeerd en de zoektocht naar de bruid werd
gestopt, keerden de bruid en bruidegom terug. Op dat moment was de reputatie
van de bruid aangetast, vaak was ze zelfs al zwanger. De bruid kon dan niet
meer uitgehuwelijkt worden aan een man gekozen door haar ouders. Hierdoor kon
de bruid dan alsnog met de man waarmee ze was gevlucht in het huwelijksbootje
stappen.
Honingwijn
Een andere verklaring is de letterlijke vertaling van het woord. Pasgetrouwde
stellen trokken zich na de huwelijksvoltrekking voor 30 dagen (één maancyclus)
terug en moesten door alles en iedereen met rust gelaten worden. Tijdens deze
periode was het gebruikelijk om elke dag een glas honingwijn te drinken. De Noren
geloofden dat dit het bruidspaar geluk en vruchtbaarheid zou brengen en,
misschien wel de belangrijkste reden, de kans op een zoon zou vergroten. Een
maan lang honing drinken? Juist, honingmaan, oftewel honeymoon!
Wittebroodsweken
In veel landen over de wereld worden de 4 tot 6 weken na het huwelijk nog steeds honeymoon genoemd, maar dan in elk land in hun eigen taal. Eigenlijk best gek dat we het in Nederland dan huwelijksreis noemen in plaats van honingmaan. Wij kennen de honeymoon hier als de ‘wittebroodsweken’. Deze naam komt nog van vroeger. Wit brood was toen een heel luxe product, wat alleen in hele bijzondere tijden gegeten mocht worden.
De wittebroodsweken zijn van oorsprong de zes weken na de bruiloft,
waarin het bruidspaar door niemand gestoord mag worden. Niet door bedrijven en
instanties, maar ook niet door familie of werk. In deze periode had het kersverse
bruidspaar alle tijd om elkaar te leren kennen. Vroeger was het namelijk helemaal
niet gek dat de bruid en de bruidegom elkaar voor het huwelijk nog helemaal niet
kenden. Na het ja-woord gingen ze samenwonen en konden ze pas ontdekken met wie
ze eigenlijk getrouwd waren.
De periode van verplichte rust vlak na het huwelijk gaat heel ver terug in de
tijd. Zelfs in de bijbel wordt genoemd dat de man in het eerste jaar na het
huwelijk niet op oorlogspad gestuurd mocht worden om zo de tijd te krijgen om
zijn vrouw gelukkig te maken.
In de laatste helft van de vorige eeuw werd het steeds gebruikelijk om in de
wittebroodsweken af te reizen naar familie die niet bij de bruiloft kon zijn.
Pas de laatste decennia worden de wittebroodsweken gebruikt voor de
huwelijksreis zoals we die nu kennen.
Geen vervelende ontwikkeling, wie wil er nou niet volledig met rust gelaten
worden tijdens een welverdiende vakantie met je kersverse man of vrouw?
